«اهورامزدا این کشور را از دشمن، خشکسالی و دروغ محفوظ بدارد»

چشمه های باستانی طاق بستان هم خشک شد، همانند سراب باستانی نیلوفر و همانند بسیاری از چشمه ها و سراب های این کشور کهن، تا گواهی باشد بر ناکارآمدی سیستمی که مولد بحران است و بدتر از آن در شناسایی بحران و در مواجهه با آن ناکارآمد. این مکان باستانی می بایست شاهد تجمعی باشد، در اعتراض به ناکارآمدی هایی که اگر چاره‌ای پیرامون آن اندیشیده نشود، طومار تمدن ایرانی را در هم خواهد پیچید. داریوش بزرگ ای کاش می دانست که برای تحقق آرزوهایش، در کنار یاری اهورامزدا، این سرزمین

  به نظام های اجتماعی و سیاسی کارآمد نیز نیازمند است، چرا که سیستم های ناکارآمد، پای دشمن و خشکسالی و دروغ را به این کشور باز نموده و اهورامزدا در این میان تنها می‌تواند ناباورانه نظاره گر نابودی این سرزمین کهن باشد.