✍️ سجاد فتاحی
https://www.instagram.com/sajjad_fattahi_official/
یک جامعه برای آنکه بتواند در مسیر رشد قرار گیرد نیازمند آن است که حوزه‌ها و نهادهای مختلف آن تا حدی از هم تفکیک شوند. مثلاً باید حوزۀ اقتصاد آن تا حدی دارای استقلال از حوزۀ سیاست باشد یا حوزۀ نظامی آن نتواند نهادها و حوزههای دیگر مثل دانشگاه، اقتصاد و سیاست را زیر سلطۀ خود درآورد؛ چون هر یک از این حوزه‌ها اصول خاص خود را دارند که اگر به آنها توجه نشود یا اصول سایر حوزه‌ها در آنها جاری شود کارآیی خود را از دست خواهند داد و جامعه را با بحران‌هایی جدی روبرو خواهند کرد.
از این منظر حضور نهادی نظامی چون سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و زیرشاخه‌های آن چون بسیج دانش‌آموزی، بسیج دانشجویی، بسیج کارمندی و ... در مدارس، دانشگاه‌ها، ادارات و ... نمونه‌ای از برهم زدن استقلال نهادی و ایجاد اختلال در سایر حوزه‌ها و نهادهای جامعۀ ایرانی در جهت منافعِ سیاسی و ایدئولوژیکِ خاصی است که می‌توان آن را یکی از دلایل کاهش کارآمدی آن نهادها دانست.
به گمانم یکی از آسیب‌زاترین حضورهای بسیج در حوزههای مختلف، حضور این نهاد در مدارس است که ذهن نوجوانان ایرانی را در سال‌هایی حساس از زندگی با مفاهیمی درگیر می‌کند و آموزه‌هایی را به آنها می‌آموزد که به کار هرچه آید به کار رشد فردی و آبادانی ایران در آینده نخواهد آمد.
استفاده یا به مفهومی دقیق‌تر سوء‌استفاده از نوجوانان در کارزارها و رخدادهای سیاسی – نظامی که در ایران از طریق نهادهایی چون بسیج و سپاه پاسداران عملیاتی و تسهیل شده است و نمونه‌های آن را در جنگ با عراق، راهپیمایی‌های سیاسی و رخدادهایی چون اعتراضات 1388 و آبان 1398 شاهد بودیم اثراتی مخرب بر روح بخشی از نوجوانان ایرانی می‌گذارد که شاید سال‌ها زمان لازم باشد تا از روح آنها زدوده شود.
امروز سالروز شهادت محمد حسین فهمیده، نوجوان 13 سالۀ ایرانی در جنگ است؛ اگر به درستی بنگریم امروز را باید روزی برای مخالفت با استفاده از کودکان و نوجوانان در کارزارهای نظامی و سیاسی بدانیم؛ اگرچه آن را به گونه‌ای تبلیغ می‌کنند تا تبدیل به روزی برای جلب کودکان و نوجوانان به چنین کارزارهایی شود.
